Beware of the Smiling Dragon

History has shown that we can’t trust our wily neighbour. Even as they smile and shake hands, they periodically needle India, as Galwan has shown. So, can much be read into the Chinese foreign minister’s visit?

Col R Hariharan |Columns| India Legal | March 26, 2022

https://www.indialegallive.com/column-news/india-china-ties-galwan-ladakh-wang-yi-visit/

This article is not about “The Smiling Dragon”, the 1963 cult book by Helen E Peck and Jennie T Dearmin that tells the heart-warming story of a boy and his family and the Japanese culture and artistry surrounding kite flying. The book triggered the cult of the Smiling Dragon and a whole genre of cartoons and Japanese kites that continue to flourish to this day.

But today, it is related to realpolitik—of China’s dragon dance nearer our western and northern borders. Media speculation about an impending “surprise” visit of Chinese foreign minister Wang Yi came true when he landed in New Delhi on the night of March 24 from Pakistan. The Ministry of External Affairs (MEA) had been keeping mum, although it will be the first trip by a senior Chinese leader to New Delhi after the Galwan clash on June 15, 2020, in eastern Ladakh.

The Galwan incident was a moment of truth for India and Modi as it dashed his hope of building a win-win relationship with China despite the border dispute. After the incident, India took a series of actions to curb the influence of Chinese businesses and banned over 55 popular mobile apps. In spite of this, China continues to dominate India’s external trade; last year, it clocked a whopping $131 billion. At the same time, India has taken a number of measures to encourage manufacturers to “make in India” to replace imports from China. The fruits of these efforts are evident as India’s export of smart phones has jumped to Rs 43,000 crore from Rs 1,300 crore four years ago.

Both India and China have held a number of talks to defuse the military confrontation along the border. In September 2020, foreign ministers S Jaishankar and Wang Yi met on the side-lines of a meeting of the Shanghai Cooperation Organisation (SCO) in Moscow. Their extensive talks led to a five-point agreement to resolve the border confrontation in eastern Ladakh. The agreement aimed at implementing policy measures to defuse the border situation by the disengagement of troops, avoiding all action that could lead to confrontation and observing all protocols and agreements on border management to restore peace and tranquillity.

They met again in July and September 2021 on the sidelines of two SCO meetings in Dushanbe, capital of Tajikistan. Their talks continued to focus on ending the border confrontation. At the military level, border talks between commanders of both sides have led to progressive withdrawal of troops from friction points along the border. However, even after 15th round of commanders’ talks, held in March this year, withdrawal of troops from three friction points continues to be elusive. These include Patrolling Point (PP)-15 in the Gogra-Hot Springs area, Demchok and Depsang plain.

In spite of these efforts to build mutual trust, China periodically needles India on the border issue by publishing visuals of Indian prisoners in the Galwan incident. China has also created infrastructure to station troops permanently and populate villages created along the border. India was not amused when a commander of the Chinese forces who was wounded in the Galwan clash was used as a torch-bearer in the relay in the Winter Olympics in Beijing in February 2022.

Has the Chinese finance minister come with a proposal to ease the standoff at Ladakh border that has defied resolution during the last 18 months? It is unlikely to be such a simple process if we go by the Chinese dragon’s wily ways in the past. After all, even as Chinese President Xi Jinping was sitting with Modi on a traditional swing on the Sabarmati river front in Ahmedabad during his first ever visit to India in September 2014, Chinese troops were intruding across the Line of Actual Control (LAC) in Depsang plains in Ladakh.

Wang Yi is scheduled to meet with the National Security Adviser Ajit Doval, after which he will meet Jaishankar before taking off for Kathmandu. Apart from the border issue, there are other issues like the fate of 12,000 Indian students stuck in China after the Covid pandemic and reducing India’s trade deficit of Rs 80 billion with China.

But there are two elephants in the room—the Quadrilateral framework and the fallout of the Ukraine issue, affecting both India and China. These two issues could be the focus in Wang’s parleys in India.

The firming up of the Quadrilateral framework with Australia, India, Japan and the US as members has been a red rag for China ever since its inception in 2017. The Quad framework is not only to curb China’s increased muscle flexing in South China Sea and in the Indo-Pacific theatre, but it also aims to reduce the overdependence of international supply chains dominated by China.

After the Quad leaders’ virtual meeting in March 2021, a joint statement was issued titled the “Spirit of Quad” spelling out the group’s objectives and approaches. It included a joint initiative to bolster supply chain security for semi-conductors and their vital components, launch of a 5G deployment under the critical and emerging technologies, forming of a Quad senior cyber group to evolve shared cyber standards, development of secure software and decision on satellite data sharing. These have increased China’s suspicion of Quad members ganging up to whittle down its influence in emerging areas of technology.

China had been breathing fire and brimstone, particularly after India joined the Quad framework to curb its overreach in the Indo-Pacific. China had been warning not only India, but also browbeating Bangladesh and Sri Lanka about joining the Quad. After a Quad in-person summit meeting was held in the US in September 2021, the Communist Party of China’s tabloid, Global Times, warned India, Japan and Australia that the US will “dump them like trash” as it did to its allies in Afghanistan. It “warned” India, Australia and Japan against following the US “too far” as China would retaliate.

The editorial claimed that the US was trying to adopt an “Asian versus Asian” policy. They were pitting regional countries against each other by engaging with them. It attacked Japan’s PM Yoshihide Suga of “hyping up” the Chinese military threat to the Quad. It also said that India was not sure about the help it would receive from the US if it happens to engage in a conflict with China.

Russia’s “special military operation”, a euphemism for the invasion of Ukraine last month, and the strong response by the US and European countries, including non-members of NATO, have caught both India and China on the back foot. The strong sanctions slapped on Russia are likely to cause many problems to both India and China as they have strong multifaceted relations with Russia. It is not surprising that both the countries abstained while voting on all resolutions condemning Russia for invading Ukraine in the UN Security Council, UN General Assembly and the UN Human Rights Council. This has probably triggered fresh hopes in China to make common cause with India on the Ukraine issue. This could help China repair its fractured relations with India.

Meanwhile, the Chinese foreign minister seems to have shot himself in the foot with his statement at the Organisation of Islamic Countries (OIC) foreign ministers meeting in Islamabad on the eve of his visit here. He was reported as saying that China had the “same desire” as its Islamic friends on the issue of Kashmir and will continue to support the people of Palestine and Kashmir in their “just freedom struggle”.

Responding to media queries on these remarks, MEA spokesman Arindam Bagchi said: “We reject the uncalled reference to India by the Chinese Foreign Minister Wang Yi during his speech at the Opening Ceremony. Matters related to the UT of Jammu & Kashmir are entirely the internal affairs of India. Other countries have no locus standi to comment. They should note that India refrains from public judgement of their internal issues.”

Perhaps, a more forceful way of conveying India’s anger could have been to call off the visit of the Chinese foreign minister to New Delhi. But diplomacy and realpolitik work in strange ways. Wang Yi’s South Asia trip itself might be on a totally different mission: to boost President Xi’s standing as a “peace maker” when his term ends in 2022 and his widely expected election as lifetime presidency during the year.

 In any case, there are limitations in reading the Chinese mind. In this context, it is good to remember former US Secretary of State Henry Kissinger’s pithy comment: “A turbulent history has taught Chinese leaders that not every problem has a solution and that too great emphasis on total misery over specific events could upset the harmony of the universe.”

We will have to wait and watch for any statements or their absence at the end of Wang Yi’s visit to India. So let us beware of the Smiling Dragon. Even when it smiles, its breath of fire may singe others.

—The writer is a retired military intelligence specialist on South Asia associated with the Chennai Centre for China Studies

உக்ரைன் ரஷ்யா போர் தீவிரமடைய காரணம்

Interview on Ukraine - Russia Crisis with Ambassador M Ganapathi IFS (Re...

ரஷ்யா- உக்ரைன் பங்காளிச் சண்டை

கர்னல் ஆர் ஹரிஹரன் | அந்திமழை இதழ் 113 | மார்ச் 01, 2022 |

http://andhimazhai.com/magazine/current.html

 

ரஷ்யா உக்ரைன் மீது கடந்த 24ந் தேதி போர் தொடுத்தது உலகம் எதிர்பாராதது அல்ல.  ரஷ்யா உக்ரைன் எல்லையில் படைக்குவிப்பை ஜனவரி மாதத்தில் தொடங்கிய பிறகு,  அமெரிக்க அதிபர் மூன்று நாட்களுக்கு ஒரு முறையாவது ரஷ்ய அதிபர் புதினுக்க எச்சரிக்கை விட்டுக் கொண்டிருந்தார்.  இந்தப் போர் அது உலக அளவில் வெடிக்கும் அபாயம் மக்களிடையே அச்சத்தை ஏற்படுத்துவது இயற்கையே, ஏனெனில், இது இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர், ரஷ்யப் படைகள் ஐரோப்பாவில் நேரடியாக நடத்தும் முதல் போராகும்.

ஐரோப்பாவில் உக்ரைன் ரஷ்யாவுக்கு அடுத்த படி ஐரோப்பாவின் மிகப் பெரிய நாடு. அது ரஷ்யாவோடு தொப்புள் கொடி உறவு கொண்ட நாடு. கடந்த ஐந்து நூற்றாண்டுகளுக்கு மேலாக, பல்வேறு காலகட்டங்களில் உக்ரைன் ரஷ்யப் பேரரசின் பகுதியாக இருந்து வந்தது ரஷ்ய புரட்சிக்குப் பிறகு சோவியுத் யூனியன் அவதரித்த போது உக்ரைன் அதன் ஒரு முக்கிய அங்கமாக மாறியது.  பெரும்பாலான உக்ரைன் மக்கள் ரஷ்ய மொழியில் கல்வி பயின்றவர்கள். உக்ரைன் நாட்டின் மக்கள் தொகையில் ஐந்தில் ஒரு பங்கு ரஷ்ய வம்சாவளியினர். அது போலவே, ரஷ்யாவில் தற்போது ஏறத்தாழ 20 லட்சம் உக்ரேனியர்கள் உள்ளனர்.

1991-ல் சோவியத் நாடு சிதறத் தொடங்கியபோது, உக்ரைன் சுதந்திர நாடாக உருவாயிற்று. அதற்கு பிறகும், ரஷ்ய உக்ரைன் சகோதர உறவுகள் தொடர்ந்தன.  அதற்கு  ஒரு காரணம், சோவியத் அதிபராக கோர்பஷேவ் 1991ல் பதவிக்கு வந்த பின்பு, உலக அளவில் அமெரிக்காவுடனான பனிப்போரை முடிக்க எடுத்த முயற்சிகளாகும். அவரும், அவரைத் தொடர்ந்த அதிபரான யெல்ட்சினும் சோவியத் நாட்டிலிருந்து பிரிந்து போகும் நாடுகள் ரஷ்யாவை அச்சுறுத்தும் நாடுகளாக மாறக்கூடாது என்பதற்காக அமெரிக்கா மற்றும் நேட்டோ கட்டமைப்பு நாடுளுடன் சேர்ந்து பல நல்லிணக்க ஒப்பந்தங்களை உருவாக்கினார். 

ஆனால், உக்ரைன்-ரஷ்யா இடையே நிலவிய நல்லிணக்கம், 2014 பெப்ரவரி மாதம் துவங்கி தொடர்ந்த உக்ரைன் தலைநகர் கீயேவில் நடந்த “யுரோ மைதான் புரட்சி”க்கு பின் தகர்ந்தது.  ரஷ்ய எதிர்ப்பை மையமாக கொண்ட அந்த புரட்சியாளர்கள், உக்ரைன் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்துடன் (European Union) அரசியல் மற்றும் வியாபார உறவுகளை வலுப்படுத்த வேண்டும் என்று அழுத்தம் கொடுத்தார்கள். அதை ஏற்றுக் கொள்ள, ரஷ்யாவுடன் நெருக்கம் கொண்ட உக்ரைன் அதிபர் யகனோவிச் மறுத்த போது நடந்த கலக்கமான சூழ்நிலையில் அவரது அரசு கவிழ்ந்தது. அவர் பதவி துறக்கும் முன்னால் ரஷ்ய மக்கள் பெரும்பான்மையாக வசிக்கும் க்ரைமியா பகுதியில் அந்த புரட்சி பரவாமல் இருக்க அவர் ரஷ்யாவுக்கு வேண்டுகோள் விட்டார். அதன்படி ரஷ்யப் படைகள் க்ரைமியாவை கைவசப்படுத்தின.

அதே நேரத்தில், ரஷ்யாவின் பலத்த ஆதரவுடன் ரஷ்ய மொழி பேசும் மக்கள் அதிகமாக உக்ரைன் கிழக்கு எல்லையில் வசிக்கும் டான்பாஸ்  (Donbas) பகுதி உக்ரைனில் இருந்து பிரிந்து டோனெட்ஸ்க் (Donetsk) மற்றும் லுஹான்ட்ஸ்க் (Luhantsk) என்ற தனி நாடுகளாக தம்மை பிரகடனப் படுத்திக் கொண்டன. அவற்றுக்கு எதிராக டான்பாஸ் பகுதியில் உக்கரைன் ராணுவம் போர்தொடுத்து பெரும் சேதம் உண்டாக்கியது.  

 டான்பாஸ் போரை நிறுத்த ஐரோப்பிய பாதுகாப்பு மற்றும்  ஒத்துழைப்பு அமைப்பின் (OSCE) சார்பாக பிரான்ஸ் மற்றும் ஜெர்மனி ஒன்று சேர்ந்து ரஷ்யா மற்றும் உக்ரைன் ஆகிய நாடுகளுடன பேலாரூஸ் தலைநகரான மின்ஸ்க் நகரில் முத்தரப்பு பேச்சு வார்த்தை நடத்தினர். அதன் முடிவில்  செப்டம்பர் 5, 2014ல் மின்ஸ்க் ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. ஆனால் போர் தொடர்ந்ததால், அந்த ஒப்பந்தத்தை திருத்தி மின்ஸ்-2 ஒப்பந்தம் பிப்ரவரி 12, 2015ல் கையெழுத்தான பின்பு போர்நிறுத்தம்  செயலாக்கப்பட்டது. ஆனால்  அந்த ஒப்பந்தத்தின் செயல்பாட்டை சீறாக நடத்தாமல், உக்ரைன் டான்பாஸ் மக்களை தாக்குவதற்கு  பலமுறை ரஷ்யா கண்டனம் தெரிவித்தது.

உள்நாட்டு அரசியல் குழப்பங்களுக்கு இடையே, பதவி ஏற்ற இடைக்கால உக்ரைன் அரசு ஐரோப்பிய ஒன்றியத்துடன் நெருங்கிய உறவுக்கான ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டது. அதற்கு பிறகு நடந்த பொதுத்தேர்தலில் ரஷ்ய எதிர்ப்பு அரசியல் அணிகள் வெற்றி பெற்றபின் உக்ரைன் அரசியல் சூழ்நிலை முற்றிலுமாக ரஷ்யாவுக்கு எதிராக மாறியது. தற்போது உள்ள உக்ரைன் அதிபர் ஜெலன்ஸ்கி நேட்டோ ராணுவ கட்டமைப்பில் உக்ரைன் அங்கம் பெறுவதற்கான முயற்சிகளை மேற்கொண்டார்.

மின்ஸ்க் ஒப்பந்தங்கள் மீறப்படுவதை கண்டுகொள்ளாத நேட்டோ அரசுகள் உக்ரைனுடன் நெருங்கிய உறவுகளை வளர்க்க எடுத்த முயற்சிகளை கண்ட புதின் ரஷ்யாவின் பாதுகாப்புக்கு குந்தகம் விளைவிக்கும் அத்தகைய எந்த முயற்சியையும் முறியடிப்போம் என்று பல முறை அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு எடுத்துக்கூறியுள்ளார். ரஷ்ய அதிபர் புதின் உக்ரைன் மீது போர் தொடுக்க ஏன் முடிவெடுத்தார் என்பதை புரிந்து கொள்ள இந்த பின்னணி அவசியமாகும்.

இதுவரை அமெரிக்காவும் அதன் நேச நாடுகளான ஐரோப்பிய நாடுகள் மற்றும் ஜப்பான், தென் கொரியா ஆகிய நாடுகள் ரஷ்யாவின் ஆக்கிரமிப்பை கண்டித்து பெருமளவில் ரஷ்யா மீது பொருளாதரத் தடைகளை அறிவித்துள்ளனர். அதன்படி அந்த நாடுகளில் ரஷ்ய வங்கிகள் வைத்துள்ள பணத்தை உபயோகிக்க முடியாமல் போகும். ஆனால், இதுவரை அமெரிக்காவோ அல்லது அதன் நேச நாடுகளோ தமது படைகளை உக்ரைனுக்கு அனுப்பி உதவத் தயாராக இல்லை. இதற்கு முக்கிய காரணம்,  அமெரிக்காவுக்கு அடுத்த படியாக, ரஷ்யாதான் உலக அளவில் அணுஆயுதம் மற்றும் ஏவுகணை ஆகியவற்றில் வலிமை வாய்ந்த நாடு.  ஆகவே அவ்வாறு மற்ற நாடுகள் உக்ரைன் போரில் ஈடுபட்டால் அது உலகப் போராக மாறும் அபாயம் உள்ளது.

ஏற்கனவே, புதின் ரஷ்யாவின் பாதுகாப்புக்கு குந்தகம் விளைவிக்கும் எந்த முயற்சியையும் முறியடிப்போம் என்று போரின் முதல் நாளே எச்சரிக்கை விடுத்துள்ளார்.  ஆகவே தற்போதுள்ள உலகச்சூழ்நிலையில் உக்ரைன் போர் உலகப் போராக மாறும் வாய்ப்புக்கள் மிகவும் குறைவே.  

இந்நிலையில் ஏற்கனவே பெருகியுள்ள சீன-ரஷ்ய வர்த்தகம் இந்த பொருளாதரத் தடைகளால் அதிகரிக்கும்.  ஆனால், இந்த பொருளாதரத் தடைகளின் பக்க விளைவகளை பல நாடுகள் எதிர் கொள்ளலாம். ரஷ்ய எரிபொருள் எற்றுமதி தடைப்படுவதால் அவற்றின் விலை மேலும் ஏறும். இது உலக நாடுகளின் பொருளாதாரத்தை மிகவும் பாதிக்கும, உக்ரைன்தான் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு மிக அதிக அளவில் கோதுமை மற்றும் சோளம் ஆகிய தானியங்களை ஏற்றுமதி செய்கிறது. ஆகவே போரினால் தானியத் தட்டுபாடு அதிகரிக்க, ஐரோப்பாவில் விலைவாசி மேலும் அதிகரிக்கும்.

ரஷ்யாவுடன் பங்காளி உறவு கொண்ட உக்ரைன் மீது ரஷ்யா நடத்தும் போருக்கு, ரஷ்யாவிலேயே பல நகரங்களில் மக்கள் தெரிவிக்கிறார்கள். உக்ரைனிலும் ரஷ்யாவுடன் பாரம்பரிய உறவை வரவேற்கும் மக்கள் பெரும் அளவில் உள்ளனர். போரைத் தொடர்ந்தால் அவர்களின் ஆதரவை புதின் இழப்பது நிச்சயம். ஆகவே, புதின் இப்போரை அரசியல் முயற்சியால் முடிவுக்கு கொண்டு வரலாம் என்று தோன்றுகிறது.  

(கர்னல். ஆர். ஹரிஹரன், தெற்காசிய ராணுவ நுண்ணறிவுத் துறை வல்லுனர்.)

 

ரஷ்யா - உக்ரைன் போர் "இந்தியாவின் சுயலாப முடிவு" | NERUKKU NER | Sathi...

VSF : Colonel R Hariharan : Warfare in 21st century and military intelli...

Sri Lanka: Ukraine war muddies economic recovery

Col R Hariharan

Sri Lanka Perspectives February 2022| South Asia Security Trends, March 2022| www.security-risk.com

The announcement of the Ceylon Electricity Board that a three -hour power cut will be imposed daily from March 1 is symbolic of the failure of the government to finance its fuel imports which has crippled daily life. The power cut only formalises the erratic power shut downs Sri Lankans had been facing during the month. To meet Sri Lanka’s energy crisis, India delivered 40,000 tons of diesel and petrol during the month. Earlier in the month, India had agreed to extend a line of credit for $500 million to Sri Lanka to meet its urgent energy requirements as part of the economic package discussed in January.

Sri Lanka’s inflation in Colombo climbed to 15.1 percent in February 2022, up from the 13-year high of 14.2 percent in December 2021. It is not only fuel, but essential food items and medicines were also in short supply.

The commerce ministry has signed an agreement with Myanmar for import of rice to replenish dwindling food stocks. According to the agreement, Myanmar is expected to supply up to 100,000 tonnes of white rice and 50000 tonnes of parboiled rice. China is said to be committed to donate one million tonnes of rice; it is expected to arrive by March 2022.  Trade minister Bandula Jayawardene during his visit to Pakistan is said to have requested for a credit line of $200 million for imports from Pakistan.

The Rajapaksa government continued grope in the dark to find a solution to the forex crisis that has become an existential threat. According to Sri Lanka media, even after two cabinet meetings discussed the subject, no road map to recovery seems to be in the horizon.

Already President Rajapaksa has disowned the responsibility for the economic crisis, attributing it to Covid pandemic and the inherited issues of economic mismanagement. But his government has to own up responsibility for the policy confusion in the handling of the economic recovery. The rationing of food was announced, only to be cancelled due to public protest. Same was the case when the use of pesticide was banned, only to be lifted when farmers loudly protested.  Another example quoted in the media is the government plan to withdraw the Special Goods and Services Tax (GST) bill aimed at simplifying the present tax structure by consolidating several taxes as a single tax, following the Supreme Court’s advice that it requires a two-thirds majority in parliament and a referendum to enact it as a law.

There was also lack of discipline in handling imports. According to Minister Mahinda Amaraweera even in the midst of financial crunch, around $600 billion was spent in 2021 on importing non-essential commodities. Majority of the products imported were items that could be produced in Sri Lanka. These included vegetables, fruits, honey etc. Mobile phone imports totalled $386.73 million. He said the primary challenge facing the country was the dollar crisis. “When we earn $100, we must pay off $115 in debt,” he explained.

The twin foreign exchange earners – foreign remittances and tourism – are facing their own uncertainties. Expatriate workers remittances took a steep fall, touching a 13-year low of $ 259 million in January 2022, adding to the Central Bank’s challenges. This indicates the failure of Central Bank’s incentive measures to lure the Sri Lankan diaspora to use official banking channels for remittances, after it pegged an unrealistic exchange rate cap of SL Rs 203 per dollar. Evidently, expatriate workers are now using unofficial channels to realise around SL Rs 260 for a dollar in the black market.

The government eased the Covid restrictions on tourist arrivals and vigorously promoted tourism. It patted itself, when tourist arrivals hit the all-time high of 93,582 tourists in February, pushing the cumulative figure to 175,909 in 2022. However, the war in Ukraine has come as a rude shock, because Russia had topped the tourist arrivals during this year with 28,932 tourists so far. It was followed by India (24,141), UK (17,749), Ukraine (13,039) and Germany (12,779).  In February, a total of 14,914 Russian tourists and 5,267 Ukrainians arrived. With the war on, Ukrainians are unlikely to travel; in fact, around 4000 Ukrainian tourists are stranded in the island, after the eruption of war.

Stringent economic sanctions slapped on Russia is likely to affect Russian tourist arrivals. Moreover, the value of rouble is rapidly going down. The closing of airspaces of many EU countries to Russian planes could also affect tourism. Media reports quoting a Colombo-based think tank said Sri Lanka imported 45 percent of wheat, more than half of soyabeans, sunflower oil, peas and asbestos requirements from Russia and Ukraine. Already, the war in Ukraine has resulted in steep increase of international oil prices as Russia is major source of oil and natural gas. Both Russia and Ukraine are also major importers of Sri Lanka tea. in the uncertain days to follow during the Ukraine war.

Overall, Sri Lanka will be facing multiple challenges in handling its economy if the war continues. The economic crisis has brought to the fore the rumblings within the ruling Sri Lanka Podujana Party (SLPP)-led coalition with President Rajapaksa’s style of governance. Sri Lanka Freedom Party (SLFP) General Secretary Dayasiri Jayasekara said that some of the members of the ruling coalition would be presenting a set of alternative proposals on March 2. He said “We really didn’t have any other option as the SLPP doesn’t believe in consultations among the partners.” According to him, of the 145 parliament members of the coalition, 30 members including 14 from SLFP are in the dissident group. He said the SLFP leader Maithripala Sirisena, would also attend the launch of the alternative proposals on March 2. This is symbolic of the SLFP’s reassertion of its national identity, which had been subsumed under the SLPP-dominated coalition.

In the midst of all this, the 49^th session of the UN Human Rights Commission will be discussing Human Rights Commissioner Michele Bachelet scathing report on Sri Lanka and Sri Lanka’s replies thereof, on March 3. Commissioner Bachelet’s report has strongly criticised the amendments proposed to Sri Lanka’s Prevention of Terrorism Act (PTA). She has also called upon the attorney general to function independently and wants action on 2019 Easter Sunday massacres, a festering issue among Christian community in Sri Lanka.

Both Foreign Minister GL Peiris and Justice Minister Ali Sabry are taking part in the event. They will have to tread carefully at the UNHRC session as it could impact the future of EU’s GSP Plus preferential concessional tariff scheme. EU-Sri Lanka Joint Commission meeting held on February 8, had noted that important elements of the PTA had not been included in the Amended Bill gazette.

Overall, the Rajapaksa government is heading for turbulent times, as its economic troubles are getting critically interwoven with the spill over of the war in Ukraine and its impact on the power play in Indo-Pacific theatre.

[Col R Hariharan, a retired MI specialist on South Asia and terrorism, served as the head of intelligence of the Indian Peace Keeping Force in Sri Lanka 1987-90. He is associated with the Chennai Centre for China Studies. Email: haridirect@gmail.com  Website: https://col.hariharan.info]