வேலையைப் பிடுங்கிக் கொள்ளுமா ஏஐ?

 

கர்னல் ஆர் ஹரிஹரன் | அந்தி மழை | சிறப்புக் கட்டுரை மார்ச் 3, 2025  

https://www.andhimazhai.com/special-section/special-stories/will-ai-take-over-jobs

ஏ.ஐ. என்று சொல்லப்படும் செயற்கை நுண்ணறிவு (Artificial Intelligence – AI) தற்போது அதிகம் பேசு பொருளாகிவிட்டது. எளிதாக விளக்கம் கூறினால் ஏ.ஐ. என்பது இயந்திரங்கள் மனிதர்களைப் போல கற்றுக்கொள்ளவும், பகுத்தறிந்து செயல்படவும் அனுமதிக்கும் ஒரு தொழில்நுட்பமாகும். ஏ.ஐ. அமைப்புகளால் தரவைச் செயலாக்கவும், சிக்கல்களைத் தீர்க்கவும், அவற்றின் நடத்தையை மாற்றியமைக்கவும் முடியும்.

ஏ.ஐ உபயோகம். ஏற்கனவே அசுர வேகத்தில் அதிகரித்து வருவதால் அதனால் எத்தகைய தாக்கம் ஏற்படும் என்று அறிவதில் எல்லா நாடுகளும் நாட்டம் காட்டி வருகின்றன. அண்மையில் பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் அமெரிக்கப் பயணத்தின்போது இந்தியாவும் அமெரிக்காவும் பல்வேறு ஒப்பந்தங்களில் கையொப்பம் இட்டுள்ளன. அவற்றில் முக்கியமான ஒன்று ட்ரஸ்ட் (TRUST) என்று கூறப்படும் “மூலோபாயத் தொழில் நுட்பத்தை பயன்டுத்தி உறவை மாற்றுதல்” ஒப்பந்தமாகும். இதன்படி இந்தியாவும் அமெரிக்காவும் இந்த ஆண்டு இறுதிக்குள் செயற்கை நுண்ணறிவு (ஏ.ஐ) உள்கட்டமைப்பை விரைவுபடுத்துவதற்கான வரைபடத்தைத் தயாரிக்க முடிவு செய்துள்ளன. அதன் செயலாக்கம் பாதுகாப்பு, எரி சக்தி, விண்வெளி ஆகிய துறைகளைத் தவிர உயர் தொழில் நுட்பத்துறையிலும் பெரும் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும் என்பதில் ஐயமில்லை. ஆகவே அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் பல்வேறு துறைகளின் செயல்முறைகளில் மாற்றங்களை எதிர்பார்க்கலாம்.

இதனால் தற்போதைய வேலைகளில் பெரும் மாற்றம் ஏற்படும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. அதனால் உலக அளவில் வேலை வாய்ப்பில் எத்தகைய மாற்றம் ஏற்படும் என்பதை அனுமானிக்க கடந்த ஜனவரி 7 ஆம் தேதி உலக பொருளாதார மன்றம் (World Economic Forum) வேலைகளின் எதிர்கால அறிக்கை: 2025 (Future of Jobs report 2025) என்ற தலைப்பில் ஓர் அறிக்கையை வெளியிட்டுள்ளது. இந்த அறிக்கை உலகில் உள்ள 22 தொழில்கள் சார்ந்த 1000-க்கும் மேற்பட்ட நிறுவனங்களை ஆய்வு செய்த பிறகு தயார் செய்யப்பட்டது.

இந்த அறிக்கையில் 2030 ஆம் ஆண்டுக்குள் உலகில் வேகமாக வளர்ந்து வரும் மற்றும் குறைந்து வரும் வேலைத் துறைகளின் பட்டியல்கள் உள்ளன. இவை வரும் ஆண்டுகளில் உலக சந்தையின் பல்வேறு தொழில்களில் வேலைகளின் போக்குகள் மற்றும் அவற்றில் ஏற்படக்கூடிய தாக்கத்தையும் விவரிக்கின்றன. மக்கள்தொகை மாற்றங்கள், புவிசார் அரசியல் மோதல்கள் இதில் பெரும் பங்கு வகிக்கின்றன. வரும் ஆண்டுகளில் எந்தெந்த தொழில்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தும் என்பது குறித்து சமூக ஊடகங்களில் ஏராளமான பதிவுகளை நீங்கள் பார்த்திருக்கலாம். செயற்கை நுண்ணறிவு வேலை வாய்ப்பில் எத்தகைய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்பதும் பரபரப்பாக விவாதிக்கப்படுகிறது. உ.பொ.மன்ற அறிக்கை என்ன சொல்கிறது என்று பார்க்கலாம்

முதலாவதாக, 2030 ஆம் ஆண்டுக்குள் சுமார் 170 மில்லியன் புதிய வேலைகள் உருவாக்கப்படும் என்று அறிக்கை கணித்துள்ளது. இருப்பினும், இதே கால அளவில், தோராயமாக 92 மில்லியன் பேர் வேலை இழக்க வாய்ப்புண்டு. கூட்டி கழித்துப் பார்த்தால், உலகில் 78 மில்லியன் நிகர புதிய வேலைகள் உருவாக வாய்ப்புகள் அதிகம்.

இவற்றில் ஐந்து வேலைகளில் ஆள்களுக்கான தேவைகள் சிறப்பான வளர்ச்சியைக் காணும். இதில் விவசாயிகள், விவசாயத் தொழிலாளர்கள், இலகுரக டிரக் அல்லது விநியோக சேவை ஓட்டுநர்கள், மென்பொருள் மற்றும் பயன்பாட்டு உருவாக்குனர்கள், கட்டிட வடிவமைப்பாளர்கள் மற்றும் தொழிலாளர்கள் மேலும் கடை விற்பனையாளர்கள் ஆகியவை அடங்கும்.

பல நாடுகள் மிகவும் நிலையான எதிர்காலத்திற்காக எடுத்துவரும் பசுமை முயற்சிகளால் விவசாயத் துறையில் வேலை செய்வோர் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கும். இவற்றைத் தொடர்ந்து உணவு பதப்படுத்துதல் மற்றும் அதில் தொடர்புடைய தொழிலாளர்கள்; கார், வேன் மற்றும் மோட்டார் சைக்கிள் ஓட்டுநர்கள்; நர்சிங் நிபுணர்கள்; உணவு மற்றும் பான சேவை ஊழியர்கள்; செயல்பாட்டு மேலாளர்கள்; சமூகப் பணி மற்றும் ஆலோசனை நிபுணர்கள்; திட்ட மேலாளர்கள், பல்கலைக்கழகம் மற்றும் உயர்கல்வி ஆசிரியர்கள்; இடைநிலைக் கல்வி ஆசிரியர்கள்; மற்றும் தனிப்பட்ட பராமரிப்பு உதவியாளர்கள் இவர்களின் தேவை அதிகரிக்கும்.

பின்வரும் வேலைகள் அடுத்த பத்தாண்டுகளில் மிக வேகமாக வளரும் என்று அறிக்கை கூறுகிறது: செயற்கை நுண்ணறிவு மற்றும் பெருந்தரவுப் (Big data) புரட்சி இதன் பின்னணியில் இருக்கும். பெருந்தரவு நிபுணர்கள், நிதி தொழில்நுட்ப பொறியாளர்கள், இயந்திர கற்றல் நிபுணர்கள், மென்பொருள் மற்றும் பயன்பாட்டு உருவாக்குநர்கள் மற்றும் பாதுகாப்பு மேலாண்மை நிபுணர்கள் ஆகிய ஐந்து வேலைவாய்ப்புகள் வளரும். அதிக சம்பளம் பெறுகிறவர்களாக இவர்கள் மாறுவர்.

இதற்கு மாறாக, பல பாரம்பரிய ஆபீஸ் வேலைகள் வேகமாக குறைந்து வரும் வேலைகளின் பட்டியலில் இடம்பிடித்துள்ளன. தபால் சேவை ஊழியர்கள், வங்கி காசாளர்கள் மற்றும் உதவியாளர்கள், தரவு உள்ளீட்டு செயல்முறை ஆக்குநர், நிர்வாக உதவியாளர்கள் மற்றும் நிர்வாக செயலாளர்கள் ஆகியோர் இதில் அடங்குவார்கள். இந்த வீழ்ச்சியடைந்து வரும் போக்கால் மிகவும் பாதிக்கப்படும் மற்றொரு வேலை கிராஃபிக் டிசைனர். ஏ.ஐ உபயோகம் ஒவ்வொரு நாளும் அதன் மாயாஜாலத்தை புதிய உயரத்திற்கு உயர்த்துவதால், இந்த படைப்பு நிபுணர்களின் வேலை கடுமையான அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகியுள்ளது என்று அறிக்கை கூறுகிறது.

வேலையில் தேவைப்படும் திறன்களில் கிட்டத்தட்ட 40 சதவீத மாற்றம் ஏற்பட உள்ளது. ஏற்கனவே, 63 சதவீத முதலாளிகள் அதை தாங்கள் எதிர்கொள்ளும் முக்கியமான தடையாக குறிப்பிடுகின்றனர். ஏ.ஐ. நம் வாழ்க்கையை இருண்டதாக மாற்றிவிடும் என்று எண்ண வேண்டாம். ஏனெனில், எதிர்காலத்தில் தேவையான மற்றும் விரும்பத்தக்கதாகக் கருதப்படும் திறன்களின் பட்டியலில், முன்னணியில் இருப்பவை மனிதர்களுக்கே உரிய பின்வரும் திறன்களாகும். அதில் பகுப்பாய்வு சிந்தனை முன்னணியில் உள்ளது, அதைத் தொடர்ந்து மீள்தன்மை(resilience), நெகிழ்வுத்தன்மை(flexibility), சுறுசுறுப்பு(agility) ஆகியவை வரும் ஆண்டுகளில் தேவைப்படும் சில முக்கிய திறன்களாகும்.

மேலும் தலைமைத்துவம் மற்றும் சமூக செல்வாக்கு, படைப்பு சிந்தனை, ஊக்கம் மற்றும் சுய விழிப்புணர்வு கொண்டிருத்தல், தொழில்நுட்ப கல்வியறிவு, பச்சாதாபம் காட்டுதல், ஆர்வம், வாழ்நாள் முழுவதும் கற்றல், திறமை மேலாண்மை, சேவை நோக்குநிலை மற்றும் வாடிக்கையாளர் சேவை ஆகியவை முக்கிய திறன்களாகும். எனவே, வரும் ஆண்டுகளில் உலகளாவிய வேலை சந்தைப் புரட்சியின் ஒரு பகுதியாக இருப்பதற்கு நம்மை நாமே மேம்படுத்திக் கொள்வது தான் ஒரே வழியாகும்.

பீதி தேவையில்லை. எல்லோரும் சொல்வது போல், ஏ.ஐ உங்கள் வேலையை எடுத்துக் கொள்ளாது, ஆனால், எவ்வாறு ஏ.ஐ-யை பயன்படுத்துவது என்று தெரிந்த ஒருவர் உங்கள் வேலையை எடுத்துக்கொள்ளலாம்!

(கர்னல் ஹரிஹரன், தெற்காசிய பாதுகாப்பு விவகார வல்லுநர்)

 

Sri Lanka: AKD’s pragmatism adopts “economic democracy”

 Col R Hariharan

Sri Lanka Perspectives February 2025 | South Asia Security Trends, March 2025 | https://www.security-risks.com

Marcus Tullius Cicero, Roman scholar and statesman, said “A budget should be balance, the Treasury should be refilled, public debt should be reduced, the arrogance of officialdom should be tempered and controlled and the assistance for foreign lands should be curtailed lest Rome became bankrupt.”

We do not know whether President Anura Kumara Dissanayake has read Cicero’s advice before presenting his maiden budget of the country for the year 2025. However, he seems to have generally kept in mind the counsel of the Roman statesman while constructing his maiden budget presented in the parliament this month. In this process, AKD seems to have opted for economic stability rather than ideology as the centre piece of budget-making.

This is understandable as the NPP government’s first-ever budget was expected to come under the scrutiny of the International Monetary Fund (IMF) before releasing the third tranche of the Extended Fund Facility (EEF) worth $333 million. AKD should be happy that the IMF met on February 28 and approved the release of the third tranche. IMF Deputy Managing Director Kenji Okamura, urged the government to continue the reforms, tax collections and better state energy pricing. He said “As the economy is still vulnerable, it is critical to sustain the reform momentum to ensure macroeconomic stability and debt sustainability, and promote long-term inclusive growth.” He cautioned there was no room for policy errors.”

The JVP theoretician and veteran of the 1987-89 insurrection, Kumarage Don Lal Kantha, minister for agriculture, speaking in parliament went on an overdrive to explain the forced marriage of dialectics and pragmatism behind the budget making. He explained it as part of NPP economic philosophy. He called it ‘aarthika prajaathathrawadaya’ (Economic Democracy.”

Explaining its dialectics, the yesteryear revolutionary said “Thus far, our economy had been undemocratic and monopolised by a few. The uniqueness of the budget, therefore, was that for the first time, the economy aims to be democratic (inclusive); foreign investors, the government, individuals, the private sector, plantation workers, cooperative societies, public servants, and pensioners all will be stakeholders and will receive their due share. Just treatment will be meted out by the Government to all those who were previously marginalised, giving priority to the oppressed classes.”

According to AKD, the Budget addresses three main facets of the supply side of economic policy objectives: the growth of production of industry, services, and agriculture. Production must take place with the active engagement and participation of people, and the benefits and gains from production must be equitably shared across society. It envisages higher spending on education and health as well as public investment.

The budget shows an increase in the State sector salaries and wages by SRs.15,750 a month (including pensions). The minimum basic salary has been increased from Rs. 24,250 to Rs. 40,000  by including existing allowances into the basic salary.

The budget has paid attention to social welfare and healthcare also. The monthly allowance for kidney patients and people with disabilities will be increased from Rs.7,500 to Rs.10,000 and for the elderly persons the increase is from Rs.3,000 to Rs.5,000. The compensation paid for death or permanent disability in natural disasters has been increased from Rs.250,000 to Rs One million.

Overall, the budget has been widely welcomed by stakeholders. These included the Central Bank of Sri Lanka, Sri Lanka Banks Association and Ceylon Chamber of Commerce. However, the Frontline Socialist Party (FSP), a splinter group of the JVP, has raised objections to waiving penalties of 1.5 percent to monthly interest and a 25 percent fine for tax evasion contained in the 2025 Budget Technical Notes. To qualify for the waiver, such cases will have to settle unpaid taxes from 2022–2023 within six months without penalties or interest. According to FSP leader Pubudu Jagoda, companies had evaded SRs. 243 billion from March 2023 to December 2024, with total unpaid taxes reaching SRs.1,068 billion. The FSP has asked former comrades in the government to clarify their stand on this issue. We can expect such uncomfortable questions from JVP ideologues as the AKD government progresses.  

Of course, leader of the opposition Sajith Premadasa commenting on the budget has questioned the NPP “commitment” to conduct an alternative debt sustainability analysis when they came into power than adopting oppressive IMF norms. This was not unexpected.

Squabbles on energy security

In a modern re-enactment Hanuman, the messenger of Lord Ram setting fire to Sri Lanka’s capital, on February 9 a monkey intruded into an electrical substation and played havoc with power supply on the national grid on February 9. It plunged the nation into darkness for six hours before power was restored. The Ceylon Electricity Board (CEB) attributed the nationwide failure to an “imbalance between generation and demand” caused by high solar power input and “low system inertia” leaving the grid “vulnerable to faults.” In simple terms, the national power infrastructure is in a poor state and needs immediate attention. But power infrastructure is only a part of the problem of energy management the country faces.

Hydropower contributes about 20 percent of Sri Lanka’s electricity generation. According to the CEB, thermal sources supply about 65 per cent, while renewable sources supply the rest. Maximum demand recorded so far is at 2,695 megawatts. In summer months when hydropower falters, thermal plants based on coal and fuel oil become the mainstay with the Norochcholai coal power plant as the largest contributor. Solar and wind power, which are variable generative systems, need a grid infrastructure when they  are integrated in centralised systems of thermal and hydro power plants. At present, Sri Lanka faces challenges of integrating renewable energy into the power grid and ensuring grid stability.

The government has set ambitious targets to generate 70 per cent of its electricity through renewable energy by 2030, and to be fully carbon-neutral by 2050.  This is where India’s role has become important for Sri Lanka’s energy security. India’s approach addresses the need for reliable, affordable and timely energy resources to meet the basic needs of Sri Lanka. Indian and Sri Lankan leaders had agreed to take steps towards the implementation of the solar power project in Sampur and continue discussion on supply of LNG from India to Sri Lanka. Establishing a high-capacity power grid connecting India and Sri Lanka is also on the cards. The two countries have also agreed to cooperate with the UAE to implement a multi-product pipeline from India to Sri Lanka to supply affordable energy. They had also agreed to jointly develop offshore wind power potential in Palk Straits, paying attention to environmental protection.

But internal and international politics in Sri Lanka seem to be at work to stymy India related projects from progressing beyond the “talking stage." There seems to be a strong anti-India (more particularly anti-Adani) force behind this.

The way Adani Green Energy Sri Lanka Limited’s 500 MW wind power project in Pooneryn and Mannar had been handled is a case in point. According to CEB, the project costing $442 million was expected to generate at least 350 MW by 2025. The company says it has already spent $5 million on the preliminaries connected with the project. The Cabinet Appointed Negotiations Committee (CANC) and the two parties negotiated a tariff of 8.26 cents/kwh. This was approved by the Cabinet on May 6, 2024. However, the CEB report stated the rate was 5.5 cents/kwh. Following this, the Cabinet revoked the agreement on tariff and appointed another CANC. On February 12, Adani Green Energy informed the Board of Investment (BOI) chairman that it was withdrawing from the project as another CANC and a Project Committee were being formed to renegotiate the project proposal.

Adani is quitting after two years after obtaining most approvals? It is time for Sri Lanka (and AKD) to find an answer if it wants to attain ambitious national goals. Otherwise, they will be mere political rhetoric.

FBI negotiator Christopher Voss says, “Successful negotiation is not about getting to 'yes'; it's about mastering 'no' and understanding what the path to an agreement is." Perhaps, AKD has to say no to detractors and even some of his trusted supporters. Can he?

Tailpiece: Health and Mass Media Minister Dr Nalinda Jayatissa told the Parliament that 14 Commissions had been appointed during the Aragalaya period, at a cost of Rs. 530.1 million. Another sum of Rs 1221 million has been spent on compensation, including payment to the “soothsayer” Gnana Akka.

[Col R Hariharan VSM, a retired MI specialist on South Asia and terrorism, served as the head of intelligence of the Indian Peace Keeping Force in Sri Lanka 1987-90. He is associated with the Chennai Centre for China Studies. Email: haridirect@gmail.com, Website: https://col.hariharan.info]